4. jan, 2022

jeugdherinnering aan de villa "vierjaargetijden" Tilburg

Elke schooldag liepen we langs deze prachtige villa en zagen vaak bij de ramen aan de kant van de Fabriekstraat een oude dame achter het venster tussen twee grote Chinese vazen naar buiten kijken. We waren altijd gefascineerd door het bouwwerk en wie deze dame was? Wat zou ze kunnen vertellen en hoe ziet het leven in deze villa eruit? Soms zwaaide we weleens maar we kregen nooit een reactie terug. We vroegen het aan onze ouders; wie woont daar? Dan kregen we te horen dat het om een rijke familie ging en dat er nu nog maar één dame alleen leefde in dat grote huis. Voor ons kwamen er dan allerlei vragen naar boven borrelen. Kan zij voor zichzelf koken en moet zij dat grote huis zelf helemaal alleen schoonmaken? Zou zij ook veel verbouwingen hebben in deze villa? Dit was bij ons thuis schering en in inslag. Om de zoveel tijd was wel ergens een dakgoot die lekte waardoor, bij harde wind en overvloedige regen het regenwater naar binnen druppelde. Of werden er aanpassingen gedaan in de zaak, zoals het ombouwen van een bakkerszaak naar een automatiek en zoveel jaren later een combinatie van een automatiek en een bakkersloket. We kregen diepe respect voor haar dat zij dit helemaal in haar eentje moest doen. Vol met kinderlijke vragen en met veel fantasieën schilderde Gijs op mijn verzoek  in mei 1978 deze villa. De dame die ervoor liep was een willekeurige passant of zou ze connecties met de oude dame hebben? Hij wist het niet en dus fantaseerde we er lustig op los. Zoveel jaren later werd het een feestlocatie met een restaurant. Toen zagen we pas de achterkant van het huis, met zijn prachtig bordes, de grote stadstuin en binnen de fraaie entree met het witte marmer en hoge plafonds vol met sierlijk pleisterwerk. De keuken en het zijkamertje is voor mij en misschien ook wel voor Gijs nooit zichtbaar geweest. Nu is het een kantoor voor De Gezinsmanager geworden. Zouden de nieuwe bezoekers ook zo gefascineerd raken door al die rijke versieringen en met zijn verborgen verhalen?

Gijs en ik in ieder geval wel.